تی شرت های سرگرم کننده به سادگی بیان نهایی هستند

این مارک تواین بود که گفت: لباس انسان را می سازد. افراد برهنه تقریبا هیچ تاثیری بر جامعه ندارند. این حداکثر همیشه به نظر می رسد عادلانه است ، زیرا عموم مردم ما کسی است که از لباس به عنوان ابزاری برای انتقال بهزیستی اقتصادی خود استفاده می کند. از طراحی یک زن برای خواندن توضیحات سبک ارائه شده در نمایشگاه های مد پاریس ، میلان و نیویورک ، و آویزان کردن گروهی از دختران دبیرستانی که اعتبار سبک رافلز فصل گذشته را با عنوان او یک سال پیش رد می کنند ، حتی مردان نیز چنین نمی کنند. مقاومت در برابر تکانه های fashionistas - به ویژه سرمایه گذاران طراحی که قبلاً صداقت بزرگی بود (یا هنوز هم هستند).

اگرچه هر دو نفر برای تبلیغ موقعیت اجتماعی خود از لباس استفاده می کنند ، اما از آنها نیز به عنوان روشی برای خودآرایی استفاده می کنند. سردبیر سبک اختراع شده شیطان می پوشد پرادا همیشه با روسری سفید هرمس زینت یافته است. دونالد ترامپ به دلیل روابط درخشان خود شناخته شده است. علاوه بر این ، وودی هارلسون به دلیل پوشیدن کنف مشهور است.

از دهه 1960 ،  تی شرت   ها به روش خود artikulation تبدیل شدند. در آن زمان ،  تی شرت   های تمام رنگ سفید جایگزین شاهکارهای با رنگ روشن می شدند و ظهور ظهور قدرت شکوفا را مطرح می کردند و می پرسیدند هر زمان ممکن است به دنبال صلح باشید. به زودی ، پیام ها با استفاده از چاپ صفحه یا خط چاپ روی  تی شرت   ها ظاهر می شوند. این گروه ها در نمایش ها اقدام به فروش  تی شرت   های مارک دار به طرفداران خود کردند و بچه ها برای بازتاب شخصیت های خود ، شروع به پوشیدن  تی شرت   های گروهی کردند.

در چند دهه گذشته ، از تم های واقع گرایانه نیز به عنوان ابزار محدود و علامت گذاری زمان استفاده شده است. این که آیا آن را سوراخ در جلوی یک  تی شرت   یا شخصیت بسیار دیزنی دوست داشتنی پوشیده و تزئین می کند ،  تی شرت   به روشی برای تبلیغ مقاله یا مارک تجاری تبدیل شده است.

این مارک ممکن است در سطح شرکت آغاز شده باشد ، اما مدتها قبل فردی شد. از ابتدای کارهای بی تکلف گرفته تا تصاویر رنگارنگ و آکورد های هماهنگ ،  تی شرت   ها به الگوی ماندگار افرادی که محکومیت های خود را دارند ، روش های استدلال و توانایی های انحرافی تا آنچه به عنوان حقایق واقعی شناخته می شوند ، تبدیل شده اند. تیشرت های گرافیکی می توانند از  تی شرت   های هوشمند گرفته تا پیراهن های مهمانی یا حتی پیراهن های بی ادب متغیر باشند. مطمئناً  تی شرت   های واقع گرایانه یک مشکل رایج برای دانش آموزان مدرسه ، افرادی است که باید افکار صادقانه خود را ابراز کنند و افرادی که خود را غیرقابل تصور می دانند. در مواقع بحث و گفتگوی سیاسی ، پیراهن های سرگرم کننده جایگزین (یا فوق العاده) برچسب های محافظ هستند. قدرت و عظمت پوشنده برای همه مشخص است.

برخی تصور می کنند که ریزه های واقع گرایانه در طبقه بندی لباس های نامحسوس قرار می گیرند ، در حالی که برخی دیگر آنها را نوعی گفتار آزاد می دانند. در حقیقت ، به جای ارائه همه چیز به هر کس در محله ، می توانید اعتقادات سیاسی خود ، اعتقادات خود را از دنیای دیگری بپوشید ، تمایل خنده دار یا احساس شوکی که بر سینه تان آراسته است.

شکی نیست که  تی شرت   ها ، جوک ها ، پیراهن های عصرانه و حتی پیراهن های بی فکر نیز صرفاً بیان مفصلی از ساختار هستند. به نظر می رسد که مارک تواین از تجارت مراقبت کرده است!