Historia seksownej bielizny

Powszechnie wiadomo, że forma żeńska bardzo się różni. Historia mówi nam, że zawsze tak było!

Przez wieki modne kształty kobiecego ciała zmieniały się z jednej skrajności w drugą. Jednak urocze kobiece ciało zawsze było uzależnione od tego, co się dzieje, a historia pokazuje nam, że zostało pokryte na różne sposoby. Ponadto różne części kobiecej formy zostały zintensyfikowane, zaciemnione, zredukowane, wzmocnione stylem obecnych modnych ozdób.

Byliśmy świadkami niewyobrażalnych ekstremów, począwszy od urządzeń, które zmusiły małą armię do zmuszenia nieszczęsnej ofiary mody do bycia najpiękniejszą, kapryśną i fantazyjną. Spójrzmy wstecz na ewolucję seksownej bielizny i jej obecną ewolucję.

Najpierw rozwiążmy terminologię. Dzięki najpiękniejszemu językowi na świecie teraz prawie zawsze nazywamy „bieliznę” damską „bielizną” - chyba że jesteśmy pejoratywni, w takim przypadku, w zależności od miejsca zamieszkania, możesz wypełnić puste pola!

Kiedy my (przynajmniej my, mężczyźni, myślimy o świecie) myślimy o bieliźnie, myślimy o delikatnym materiale upiększającym kobiece ciało, aby dać nam wyobrażenie o radościach ukrytych poniżej. Ale „pierwsza” bielizna, prawdopodobnie z jednej z wysp starożytnej Grecji, była zupełnie inna. Te urzekające Greki używały gorsetu bez kości dopasowanego do brzucha, nie w celu wsparcia, a nawet efektu „odchudzania”, ale w celu przyciągnięcia mężczyzn, pokazując piersi w najbardziej oczywisty sposób. Prawdopodobnie nie to, co dziś nazwalibyśmy bielizną, ale z takim samym pożądanym efektem.

Z biegiem czasu forma kobieca przyjmowała nowe „doskonałe” formy w zależności od tego, co w niej było. Gdy pojawiał się każdy „idealny” kształt, ozdoby były projektowane i podświetlane, aby upiększyć i podkreślić pożądany kształt. Kultura społeczeństwa decydowała o tym, czy piersi, dno czy oba będą podkreślane i czczone. Można powiedzieć, że niewiele się zmieniło!

W czasach średniowiecza uważano, że naturalna forma kobiety powinna być zwężona, a piersi powinny być jędrne i małe. Ta sytuacja była prawdopodobnie zadowalająca dla osób zbudowanych w ten sposób naturalnie, ale być może gorzej dla osób o szerszej konstrukcji. Wiele rodzajów gorsetów noszono wyłącznie w celu spłaszczenia biustu i / lub dołu. Mówi się, że w celu zwrócenia uwagi na tę część anatomii, która nie powinna przyciągać uwagi, niektóre kobiety nosiły dzwonki wokół szyi, aby przypomnieć mężczyznom o przyjemnościach, które wciąż na nie czekały.

„Nowoczesny” gorset przypisuje się Catherine de Medici, żonie króla Francji Henryka II. Nałożył zakaz dużych rozmiarów podczas obecności w sądzie w 1550 roku i miał dyskusyjny wpływ na kobiety przez następne 350 lat.

Renesans przyniósł kolejną zmianę w ulubionej kobiecej formie. Kobiety musiały teraz mieć piersi w kształcie stożka, płaski brzuch i cienką talię. Aby osiągnąć ten wygląd, musieli także zatrudnić gospodyń domowych lub członków rodziny, aby ich ubrać, ponieważ zginanie gorsetów odbywało się od tyłu i wymagało dużego wysiłku.

Z powodu tej nienaturalnej metody zdobywania „doskonałości” lekarze i inni notariusze wyjaśnili, że gorsety te ograniczają ciała kobiet tak mocno, że ich narządy wewnętrzne zostały uszkodzone, a żebra trwale zdeformowane. W tym czasie kobiety często zemdlały lub padały nieprzytomne. Zasadniczo przypisywano to ich delikatnej naturze, ale tak naprawdę po prostu dlatego, że mieli problemy z oddychaniem! Istnieje wiele świadectw o kobietach umierających w wyniku śmiertelnych nakłuć ważnych narządów z powodu tej praktyki.

Na początku XVIII wieku gorset z fiszbinami zawsze utrzymywał kobiety blisko spokrewnione, ale talent artystyczny odzwierciedlający czas został starannie wkomponowany w ubrania, a gorsety ozdobiono uroczymi wstążkami, koronką i haftem. Część tej ulgi polega na tym, że stało się modne, że piersi są wypychane do punktu, w którym prawie wychodzą.

Pod koniec XVIII wieku gorset nosił burżuazyjna szlachta, rodząca się klasa średnia, a nawet zakonnice z klasztorów. Często nosił go dumnie, ponieważ była to wówczas widoczna odzież wierzchnia. Sam w sobie był przedmiotem piękna i ozdoby, a jego ekspozycja była częścią społecznej uprzejmości.

Jednak w miarę jak ludzie stali się bardziej wykształceni i świadomi, zaczęli kwestionować i krytykować wiele rzeczy, w tym sztukę, politykę i, jak się domyślacie, rzeczy. Opinia publiczna, wspierana przez specjalistów, takich jak lekarze, sprawiła, że ​​gorsety bez kości zostały zakazane w wielu krajach.

Na początku XIX wieku popularne stało się znacznie łagodniejsze podejście do kobiecej formy. Wpływ wciąż wymagał wsparcia ze strony starego gorsetu, więc wrócił z bardziej wyszukanymi metodami budowy. W małych sekcjach nadal stosowano trybowanie, które umożliwiało  wygodniejszy   i bardziej komfortowy ruch.

W tym czasie było to bardziej osobne spojrzenie na piersi i gorset nazwany na cześć pana Leroya (który zaprojektował ślubny gorset Marie Luise z Austrii, kiedy poślubiła Napoleona Bonaparte w 1810 roku), opracował model, który nazwał rozwodem, rzekomo dlatego, że „separacji”. Być może najważniejszym aspektem tej sytuacji jest fakt, że kobiety były w stanie się ubierać i rozbierać za pomocą bardziej skomplikowanych metod sznurowania.

W latach 40. XIX wieku niezwykle przesadzony kształt kobiet sprawił, że kości wieloryba powróciły z ogromnymi obręczami i krynolinami pokrytymi wszelkiego rodzaju tkaninami i ozdobami. Niestety  dla kobiet   rozmiar był na tyle mały, że mężczyzna mógł położyć ręce, a potrzeba jeszcze mocniejszego ściśnięcia talii stała się kobiecym koszmarem dnia.

Wkrótce potem obręcze i krynoliny zastąpiono miękkim kształtem „S”. Ten styl zawsze używał gorsetu, ale dodawał zamieszania na plecach, tworząc przesadny tył. Po raz kolejny to kobiety muszą cierpieć, które muszą pozostać przez większość czasu z powodu silnego pobudzenia tylnych nóg. Oczywiście mężczyźni uważali to za atrakcyjne, ponieważ dawało im to większe możliwości oglądania seksownych kobiet z ich wielkimi tłumami.

Gdy wprowadzaliśmy innowacje w projektowaniu obiektów, powstały większe odmiany gorsetów. Rano kobieta mogła nosić bez kości gorset na spacery, elastyczny gorset do jazdy na boku, gorset bez kości na wycieczki na plażę i gorset z jerseyu do jazdy na swoim pensie. Branża gorseciarska była u szczytu!

Pod koniec XIX wieku orteza podtrzymywała nie tylko piersi, ale także nowo opracowane pończochy. Pończochy były trzymane przez podwiązki i szelki, które następnie przymocowywano do gorsetu. Urządzenia te, choć triumfujące w projektowaniu, prawdopodobnie dodały kobiecemu świadomemu godziny innego frustrującego wymiaru.

Na początku XX wieku gorsety były sznurowane do kolan. Ale wielu ludzi nie lubi tego stylu, a projektanci przechodzą na bardziej swobodny i płynny styl.  seksowna bielizna   nabierze nowego wymiaru. Wraz z nadejściem rewolucji przemysłowej i wprowadzeniem maszyny do szycia Niemcy i Francja otworzyły pierwsze fabryki gorsetów.

W 1910 roku Mary Phelps Jacob, towarzyska z Nowego Jorku, wprowadziła nowy rodzaj stanika. Niezadowolona z gorsetu wzmocnionego kościami wieloryba, który musiała nosić pod nową suknią wieczorową, Mary pracowała ze swoją pokojówką, aby uszyć dwie jedwabne chusteczki z różową wstążką i sznurkiem. Był znacznie słodszy i krótszy niż gorset i pozwalał piersiom modelować się w ich naturalnym stanie.

Mary Phelps Jacob była pierwszą osobą, która opatentowała bieliznę o nazwie „Biustonosz”, imię wywodzące się ze starego francuskiego słowa oznaczającego „ramię”. Niedługo potem sprzedała patent na biustonosz firmie Warner Brothers Corset Company w Bridgeport, Connecticut, w cenie 1500 USD (dziś ponad 25 600 USD).

W 1917 r. Amerykańska rada przemysłu wojennego poprosiła kobiety, aby nie kupowały gorsetu za darmo metal do produkcji materiałów wojennych. Ten krok uwolnił około 28 000 ton metalu, co wystarczy do zbudowania dwóch pancerników.

Sukces stanika wynikałby w dużej mierze z Wielkiej Wojny. Wielka Wojna na zawsze zmieniła role płciowe, zmuszając wiele kobiet do pracy w fabrykach i noszenia mundurków. Kobiety potrzebowały praktycznej i wygodnej bielizny. Następnie Warner zebrał ponad 15 USD z patentu stanika w ciągu następnych trzydziestu lat.

Kolejną rzeczą do rozważenia po upadku gorsetu było to, że Wielka Wojna miała negatywny wpływ na liczbę mężczyzn. Znalezienie mężczyzny oznaczało większą konkurencję, więc kobiety musiały wyglądać bardziej seksownie!

Po szalonych latach dwudziestych i wyrafinowanych przyjęciach wszystko wróciło, a młodzieńczy wygląd był na spotkaniu. Pogoń za płaską klatką piersiową i brzuchem, a także prostymi biodrami i pośladkami doprowadziła do stworzenia luźnego i lekkiego gorsetu, koszuli i majtek Liberty. Po raz pierwszy bielizna w pastelowych kolorach zdawała się zastępować staromodną biel. Aby poprawić młodzieńczy wygląd, pierwsze biustonosze zostały zaprojektowane tak, aby spłaszczyć piersi. Co stało się z gorsetem? Tylna część, w której znajdowały się pończochy, została skrócona i stała się pasem do pończoch.

Wyobrażony wygląd powrócił w latach 30. XX wieku. Ponownie pojawia się kobiecy wygląd. Kobiety były zachęcane, aby wyglądały dobrze proporcjonalnie do pełnej sylwetki, pozostając przy tym szczupłe w biodrach. Teraz kobiety miały pełny zestaw bielizny, aby pomóc temu wizerunkowi: wzmacniające staniki, elastyczne pasy do pończoch, nie wspominając o pasie, który utrzymywał wszystkie krzywe na swoim miejscu.

Lata 30. XX wieku to także jeden z największych postępów w branży bieliźniarskiej, kiedy Dunlop Rubber opracował Lastex, dwukierunkowy elastyczny materiał elastyczny, wykonany z cienkiej nici z modyfikowanej gumy. chemicznie nazywany lateksem. Można to zmieszać z tkaniną, która pozwoliła branży produkować bieliznę w różnych rozmiarach, dopasowanych do ciała kobiety.

Nadejście II wojny światowej i jej niedobory uniemożliwiły Niemcom import wcześniej używanych tkanin, a przemysł upadł. Zawsze pomysłowi ludzie zaczęli ręcznie robić w domu bieliznę z surowców. Nie najbardziej seksowna bielizna, ale przynajmniej pozostają ciepłe.

Po wojnie bielizna składała się z podstawowych staników i pasów do pończoch. Było to do zaakceptowania przez wiele kobiet, ale nastolatek, który właśnie wyszedł z nędzy wojennych lat, stał się rynkiem docelowym. Te młode kobiety chciały zostać kobietami, a noszenie bielizny było fantastycznym krokiem do osiągnięcia tego celu. Niemiecki przemysł bielizny opracował zestawy bielizny, które uwiodły te dziewczyny, a branża nigdy nie oglądała się za siebie.

W Stanach Zjednoczonych przemysł bielizny starał się stworzyć coś nowego i awangardowego. Kobiety zostały zbombardowane wszelkimi rodzajami bielizny i najwyższej jakości ubrań, aby były seksowne. Producent filmowy Howard Hughes opracował dla Jane Russell nowy stanik, specjalny wzór z metalową ramką. Wywołało to furię wśród cenzorów, którzy wyjaśnili, że piersi panny Russell były rażące z powodu niezwykle innowacyjnych ulepszeń stanika Hughesa.

Lata 60. były złą dekadą dla branży bieliźniarskiej dzięki wzrostowi ruchów emancypacyjnych kobiet. Feministki spalili biustonosze, a wielu producentów bielizny zmuszono do zamknięcia drzwi. Jednak właśnie opracowano Lycrę i kobiety zaczęły nosić obcisłe legginsy. Jednak emblematem tej dekady była niewątpliwie seksowna mini spódniczka i popyt w majtkach bikini. Znani, przez jakiś czas, topless stroje kąpielowe i topless sukienki były modne. Ale, niestety dla większości mężczyzn i na szczęście dla branży, był to tylko „błyskawiczny ruch”!

W latach 80. biustonosz w metalowej ramce stał się najlepiej sprzedającym się numerem jeden. Chociaż są one nadal bardzo popularne, biustonosz push-up jest obecnie bestsellerem. Statystycznie przeciętna kobieta w Stanach Zjednoczonych ma sześć staników, z których jeden to stanik bez ramiączek, a drugi kolor inny niż biały.

Nowoczesna kobieca forma jest zróżnicowana i nie jest tak wrażliwa na trendy w modzie, jak wcześniej. Urocza płeć zawsze będzie jednak zapierała dech w piersiach w seksownej i ciasnej bieliźnie!

Jesteśmy tam. Od gorsetów push-up ze starożytnej Grecji po dzisiejszy stanik push-up. Seksowna bielizna? Nic tak naprawdę się nie zmienia!