Tá borradh tagtha ar an bhfás i gconaic shóisialta san ealaín
Is féidir le healaín a bheith ina bhealach chun taithí a athchruthú, mothúcháin a chur in iúl nó mothúcháin daoine aonair nó maiseanna a mhaolú. Ón sean go dtí an nua-aimseartha, tá saothair ealaíne tar éis an pictiúr a bhreisiú ó bhreathnuithe simplí ar an saol go tráchtaireachtaí géara sóisialta. Tá deighilt mhéadaitheach na n-ealaíontóirí comhaimseartha ag nochtadh a míshástachta go cróga leis an staid reatha trí chruthú a úsáid mar fhoinse inspioráide d’athrú sóisialta dearfach ag léiriú é féin sna háiteanna is daoire, fiú i saol na faisin.
Cé go meastar go bhfuil an tionscal faisin mar fhoras aisteach, is é an t-éileamh an fórsa tiomána taobh thiar de rath agus teipeanna a mionlach cónaitheach. Díreach mar a bhíonn inúsáidteacht ag fónamh go rialta do dhearadh, nó in ionad athdhearadh an chosáin, mar thoradh ar mhíshástacht atá ag fás agus an fonn chun an gá le comhfhiosacht shóisialta níos airde a chur in iúl mar thoradh ar aontas na healaíne réabhlóide agus na héadaí. .
Tá saol na faisin i gcuimhne ar thionscal an cheoil, áit a bhfuil an chuid is mó de na daoine á mbiathú go deonach, agus beidh deighleog i bhfad níos lú de dhaoine eile ag lorg na rudaí a oireann dá cách. Is iad miondíoltóirí a bhfuil malls siopadóireachta acu na stáisiúin raidió “amas ar domhan” sa domhan faisin, áit a gcinntear an liosta de na deichniúr is fearr sula bhfaigheann aon duine an deis machnamh a dhéanamh ar fhiúntas na hoibre dóibh féin. Déanann pearsantacht sa tsochaí tástálacha ar theorainneacha na foirmle seo agus is é an tionchar atá aige ná éileamh méadaithe ar éadaí a scarann ní hamháin ó thaobh aeistéitiúla de, ach de réir a chéile.
