मादक अधोवस्त्रांचा इतिहास

हे सर्वज्ञात आहे की मादीचे स्वरूप बरेच बदलते. इतिहास आपल्याला सांगतो की असे नेहमीच घडले आहे!

युगानुयुगे, मादी शरीराच्या आकारासाठी जे फॅशनेबल होते ते एका टोकापासून दुसर्‍याकडे गेले. तथापि, मोहक मादी शरीर नेहमी जे घडत आहे त्याच्या अधीन राहिले आहे आणि इतिहास आपल्याला असे दर्शवितो की ते वेगवेगळ्या प्रकारे झाकलेले आहे. याव्यतिरिक्त, सध्याच्या फॅशनेबल दागिन्यांच्या शैलीने मादी स्वरुपाचे वेगवेगळे भाग गहन, अस्पष्ट, कमी आणि वाढविले गेले आहेत.

आम्ही अकल्पनीय टोकाचे साक्षीदार आहोत ज्यात लहानसे सैन्य जबरदस्तीने फॅशनचा बळी देण्यास भाग पाडणारी अति सुंदर, लहरी आणि काल्पनिक गोष्टी बनवण्यासाठी भाग पाडणा devices्या साधनांपासून होते. सेक्सी अंतर्वस्त्राची उत्क्रांती आणि तिच्या सध्याच्या उत्क्रांतीबद्दल वेळेत परत पाहूया.

प्रथम, शब्दावली सोडवू. जगातील सर्वात सुंदर भाषेबद्दल धन्यवाद, आम्ही आता महिलांच्या अंडरवियरला जवळजवळ नेहमीच अंडरवियर म्हणून म्हणतो - जोपर्यंत आपण अनुचित नसतो, अशा परिस्थितीत आपण कोठे राहता यावर अवलंबून आपण रिक्त जागा भरू शकता!

जेव्हा आपण (कमीतकमी आम्ही पुरुष, जगाचा विचार करतो) अंतर्वस्त्राचा विचार करतो तेव्हा आपण मादी शरीरावर सुशोभित केलेल्या एक नाजूक सामग्रीचा विचार करतो जेणेकरून खाली लपलेल्या आनंदांविषयी आपल्याला कल्पना मिळेल. पण बहुधा प्राचीन ग्रीस बेटांपैकी एक 'अंतर्वस्त्रा' अगदी वेगळी होती. या मोहक ग्रीक स्त्रियांनी पोटाभोवती फिट केलेला बोन्डी कॉर्सेट वापरला, आधार देण्यासाठी किंवा अगदी स्लिमिंग प्रभावासाठी नाही तर स्त्रियांना त्यांचे स्तन सर्वात स्पष्ट मार्गाने उदास दाखवून आकर्षित केले. कदाचित आज आपण अंतर्वस्त्राला काय म्हणत नाही तर त्याच इच्छित परिणामासह.

जसजसा काळ पुढे गेला तसतसा, मादी फॉर्ममध्ये काय होते त्यानुसार नवीन परिपूर्ण फॉर्म स्वीकारले. प्रत्येक परिपूर्ण आकार दिसू लागताच दागिने त्या इच्छित आकारात सुशोभित करण्यासाठी आणि स्पष्ट करण्यासाठी डिझाइन केलेले आणि ठळक केले गेले. स्तन, तळाशी किंवा दोन्ही हायलाइट करुन आदरणीय असेल की नाही याची समाजातील संस्कृती ठरवते. आपण असे म्हणू शकता की काहीही फारसे बदललेले नाही!

मध्ययुगीन काळात असा विचार केला जात होता की स्त्रीचे नैसर्गिक स्वरूप अरुंद केले जावे आणि स्तन घट्ट आणि लहान असावेत. अशाप्रकारे नैसर्गिकरित्या तयार झालेल्यांसाठी ही परिस्थिती समाधानकारक असेल, परंतु विस्तीर्ण बांधकामांसाठी कदाचित हे चांगले असेल. स्तन आणि / किंवा तळाला सपाट करण्याच्या एकमेव हेतूसाठी बर्‍याच प्रकारचे कॉर्सेट घातलेले आहेत. असे म्हटले जाते की लक्ष वेधण्यासाठी नसलेल्या शरीररचनाच्या त्या भागाकडे लक्ष वेधण्यासाठी काही स्त्रिया पुरुषांना अजूनही ज्या आनंदात वाट पाहत आहेत त्या आठवण म्हणून त्यांच्या गळ्याभोवती घंटा वाजवतात.

आधुनिक कॉर्सेटचे श्रेय फ्रान्सच्या किंग हेनरी II ची पत्नी कॅथरीन डी मेडीसी यांना दिले जाते. १5050० च्या दशकात कोर्टात हजेरी लावताना मोठ्या आकाराचा बंदी घालण्यात आला आणि पुढच्या 350 350० वर्षात महिलांवर हा वादविवादाचा परिणाम झाला.

पुनर्जागरणात आवडत्या महिला फॉर्ममध्ये आणखी एक बदल दिसला. स्त्रियांना आता शंकूच्या आकाराचे स्तन, एक सपाट पोट आणि पातळ कमर असावे लागले. हा देखावा साध्य करण्यासाठी, त्यांना कपड्यांकरिता घरकामदार किंवा कुटुंबातील सदस्यांनाही कामाला लावावे लागले कारण त्यांची कोर्सेट वाकणे मागील बाजूने होते आणि त्यासाठी बरेच प्रयत्न करावे लागतात.

परिपूर्णता मिळविण्याच्या या अनैसर्गिक पद्धतीमुळे, डॉक्टर आणि इतर नोटरींनी स्पष्ट केले की या कॉर्सेट्सने महिलांचे शरीर इतके घट्टपणे बंदिस्त केले की त्यांचे अंतर्गत अवयव खराब झाले आणि त्यांच्या फासळ्या कायमचे विकृत झाल्या. त्या वेळी, स्त्रिया ब often्याचदा अशक्त झाल्या किंवा बेशुद्ध पडल्या. हे सामान्यतः त्यांच्या नाजूक स्वभावाचे श्रेय दिले जाते परंतु प्रत्यक्षात ते फक्त त्यांना श्वास घेण्यास त्रास होत असल्यामुळे होते! या प्रथेमुळे महत्त्वपूर्ण अवयवांच्या जीवघेणा विच्छेदन परिणामस्वरूप स्त्रिया मरणार असल्याच्या पुष्कळ साक्षीदार आहेत.

अठराव्या शतकाच्या सुरूवातीस, व्हेलबोन कॉर्सेटने स्त्रियांना नेहमीच जवळ ठेवले होते, परंतु त्या काळामध्ये प्रतिबिंबित करणारी कलात्मक प्रतिभा अत्यंत परिश्रमपूर्वक कपड्यांमध्ये एकत्र केली गेली आणि कॉर्सेट मोहक फिती, नाडी आणि भरतकामांनी सजवल्या गेल्या. या सुटकेचा एक भाग खरं आहे की फॅशनेबल बनले आहेत की स्तन जवळजवळ बाहेर जाण्याच्या बिंदूपर्यंत ढकलले जातात.

18 व्या शतकाच्या अखेरीस, कॉर्सेट बुर्जुआ खानदानी लोक, मध्यम वर्ग आणि अगदी कॉन्व्हेन्ट्सच्या नन्सनी परिधान केले होते. तो त्याच्या कपड्यांद्वारे नेहमीच अभिमानानं प्रकट होत असे कारण त्यावेळी बाह्य वस्त्र दिसत होते. स्वतःच ते सौंदर्य आणि अलंकाराचे ऑब्जेक्ट होते आणि त्याचे प्रदर्शन सामाजिक सौजन्याने भाग होते.

तथापि, लोक अधिक सुशिक्षित आणि जागरूक होत असताना त्यांनी कला, राजकारण यासह बर्‍याच गोष्टींवर प्रश्न विचारू आणि टीका करण्यास सुरवात केली आणि आपण अंदाज केला त्या गोष्टी. डॉक्टरांसारख्या व्यावसायिकांनी पाठिंबा दर्शविल्यामुळे, लोकांचे मत असे बनले आहे की ब many्याच देशांमध्ये बोनड कॉर्सेटला बंदी घातली गेली आहे.

१ thव्या शतकाच्या सुरूवातीस, मादी स्वरुपाचा एक अतिशय मऊ दृष्टीकोन लोकप्रिय झाला. प्रभावासाठी अद्याप जुन्या कॉर्सेटने पाठिंबा आवश्यक केला, म्हणून तो अधिक विस्तृत बांधकाम पद्धतींनी परत आला. बोनिंग अजूनही लहान विभागात वापरला गेला, ज्यामुळे  अधिक आरामदायक   आणि आरामदायक हालचाल होऊ दिली.

त्यावेळी, स्तनांचा आणि श्री. लेरोय (ज्याने १ Aust१० मध्ये नेपोलियन बोनापार्टशी १ 18१० मध्ये नेपोलियन बोनापार्टशी लग्न केले तेव्हा त्यांनी लग्नाच्या कॉर्सेटची रचना केली होती) यांच्या नावावर असलेल्या कॉर्सेटचा वेगळा देखावा होता, कारण त्याने घटस्फोट नावाचे एक मॉडेल तयार केले होते, कारण आरोप आहे कारण यात पृथक्करण सामील आहे. कदाचित या परिस्थितीचा सर्वात महत्वाचा मुद्दा म्हणजे स्त्रिया अधिक विस्तृत लेसिंग पद्धती वापरुन स्वतःला वेषभूषा करण्यास आणि कपड्यांना सक्षम बनवतात.

1840 च्या दशकात, स्त्रियांच्या अत्यंत अतिशयोक्तीपूर्ण आकारामुळे व्हेल हाडे सर्व प्रकारच्या फॅब्रिक्स आणि दागदागिनेंनी झाकलेल्या प्रचंड हुप्स आणि क्रिनोलाइन्ससह परत आल्या. दुर्दैवाने स्त्रियांसाठी, माणसाने हात घालण्यासाठी आकार तितका लहान होता आणि कंबर आणखी कठोर पिळून काढणे ही त्या दिवसाची महिला स्वप्न बनली.

थोड्याच वेळात, हूप्स आणि क्रिनोलिन मऊ एस आकाराने बदलले गेले. या शैलीने नेहमीच कॉर्सेटचा वापर केला परंतु एक अतिशयोक्तीपूर्ण पोस्टरियर तयार केल्याने मागील बाजूस एक ढवळून काढले. पुन्हा एकदा, ज्या स्त्रियांनी दु: ख सहन केले पाहिजे त्यांनी आपल्या पायाच्या तीव्र आंदोलनामुळे बहुतेक वेळेस उभे राहिले पाहिजे. अर्थातच, पुरुषांना ते आकर्षक वाटले कारण यामुळे त्यांना त्यांच्या मोठ्या गर्दीसह मादक महिला पाहण्याची अधिक संधी मिळाली.

जसे आपण वस्तूंच्या डिझाइनमध्ये नवीनता आणली, कॉर्सेटचे मोठे प्रकार विकसित केले गेले. सकाळच्या वेळी, एक महिला वाकड्यांसाठी बोडयुक्त बोन्डे कॉर्सेट, साइड राईडिंगसाठी लवचिक कॉर्सेट, समुद्रकाठच्या घराबाहेर एक बोनेड कॉर्सेट आणि तिच्या पैशावर चालण्यासाठी एक जर्सी कॉर्सेट घालू शकते. कॉर्सेटरी उद्योग शिगेला होता!

19 व्या शतकाच्या अखेरीस, ब्रेसने केवळ स्तनच नव्हे तर नव्याने विकसित केलेल्या स्टॉकिंग्जला देखील पाठिंबा दिला. स्टॉकिंग्ज गार्टर आणि निलंबनकर्त्यांनी ठेवले होते जे नंतर कॉर्सेटला जोडलेले होते. या डिव्हाइस, जरी डिझाइनमध्ये विजयी आहेत, परंतु कदाचित त्या घटनेबद्दल जागरूक स्त्री-पुरुषांमध्ये आणखी एक निराशाजनक आयाम जोडला आहे.

20 व्या शतकाच्या सुरूवातीस, कॉर्सेटस गुडघाला बांधलेले होते. परंतु बर्‍याच लोकांना ही शैली आवडत नाही आणि डिझाइनर अधिक प्रासंगिक आणि द्रव शैलीकडे जात आहेत. मादक चड्डी एक नवीन परिमाण घेणार होती. औद्योगिक क्रांतीचा उदय आणि शिवणकामाच्या मशीनच्या स्थापनेनंतर जर्मनी आणि फ्रान्सने पहिले कॉर्सेट कारखाना उघडला.

१ 10 १० मध्ये न्यूयॉर्कमधील मॅरी फेल्प्स जेकब या समाजानं एक नवीन प्रकारची ब्रा आणली. नवीन संध्याकाळच्या गाऊनखाली तिला घालायच्या व्हेलच्या हाडांना कॉर्सेटमुळे असंतुष्ट, मेरीने आपल्या दासीबरोबर गुलाबी फिती व दोरीने दोन रेशमी रुमाल शिवण्यासाठी काम केले. तो कॉर्सेटपेक्षा खूपच गोड आणि लहान होता आणि स्तनांना त्यांच्या नैसर्गिक अवस्थेत स्वत: चे मॉडेल बनविण्याची परवानगी दिली.

मेरी फॅल्प्स जेकब ही पहिली व्यक्ती होती ज्यांनी ब्राझीरे नावाच्या अंतर्वस्त्राची वस्तू पेटंट केली, हे नाव अप्पर आर्म या जुन्या फ्रेंच शब्दापासून बनविलेले आहे. त्यानंतर लवकरच, तिने ब्रॅक्सपोर्ट, कनेक्टिकटमधील वॉर्नर ब्रदर्स कॉर्सेट कंपनीला ब्राचे पेटंट 1,500 डॉलर (आजच्या 25,600 डॉलर्स) किंमतीला विकले.

१ 17 १ In मध्ये, युएस वॉर इंडस्ट्रीज कौन्सिलने महिलांना युद्ध सामग्रीच्या उत्पादनासाठी कॉर्सेटची मुक्त धातू खरेदी न करण्यास सांगितले. या चरणाने अंदाजे 28,000 टन धातू सोडली, दोन युद्धनौका तयार करण्यास पुरेसे आहे.

ब्रा चे यश मुख्यत्वे महायुद्धाला कारणीभूत ठरेल. द ग्रेट वॉरने लैंगिक भूमिका कायमची बदलली, अनेक स्त्रियांना कारखान्यात काम करण्यास भाग पाडले आणि पहिल्यांदा गणवेश परिधान केले. महिलांना व्यावहारिक आणि आरामदायक कपड्याखाली घालायचे आतील कपडे आवश्यक होते. त्यानंतर वॉर्नरने पुढच्या तीस वर्षांत ब्राच्या पेटंटमधून 15 डॉलर पेक्षा जास्त गोळा केले.

कॉर्सेट कोसळला तेव्हा आणखी एक गोष्ट विचारात घ्यावी लागेल ती म्हणजे महायुद्धाचा पुरुषांच्या संख्येवर नकारात्मक परिणाम झाला. याचा अर्थ एखाद्या पुरुषाला शोधण्यासाठी अधिक स्पर्धा होते, म्हणून स्त्रियांना लैंगिक दिसले पाहिजे!

गर्जणा tw्या विसाव्या आणि त्यातील अत्याधुनिक पक्षांद्वारे, ही गोष्ट परत आली होती, किशोर देखावा लोंबकळत होता. सपाट छाती आणि पोट तसेच सरळ कूल्हे व ढुंगण यांचा पाठपुरावा यामुळे लिबर्टी चोळी, शर्ट आणि ब्लूमर तयार झाले ज्यामुळे सैल व हलके होते. प्रथमच, पेस्टल-रंगीत अंडरवियर साध्या जुन्या काळातील पांढर्‍या जागी पुनर्स्थित झाले. तारुण्याचा देखावा सुधारण्यासाठी, प्रथम ब्रा स्तनांना सपाट करण्यासाठी डिझाइन केल्या गेल्या. कॉर्सेटचे काय झाले? स्टॉकिंग्ज ठेवलेला मागील भाग छोटा केला गेला आणि गॅटर बेल्ट बनला.

हा नक्षीदार देखावा 1930 च्या दशकात परत आला. स्त्रीलिंगी देखावा ही पुन्हा एक गोष्ट आहे. कूल्ह्यांवरील पातळ पातळ असताना स्त्रियांना पूर्ण आकृतीसह चांगले दिसण्यास प्रोत्साहित केले गेले. आता, स्त्रियांच्या प्रतिमेस मदत करण्यासाठी अंडरवियरचा संपूर्ण सेट होता: ब्रा, लवचिक गार्टर बेल्ट्स वाढविणे, सर्व वक्र त्यांच्या जागी ठेवलेल्या बेल्टचा उल्लेख न करणे.

१ 30 s० च्या दशकात अंडरवियर उद्योगातही एक मोठी प्रगती झाली जेव्हा डनलोप रबरने सुधारित रबरच्या पातळ धाग्यातून बनविलेले द्विमार्ग लवचिक फॅब्रिक लॅटेक्स विकसित केले. रासायनिकदृष्ट्या लेटेक्स म्हणतात. हे फॅब्रिकमध्ये मिसळले जाऊ शकते, ज्यामुळे त्या महिलेला आपल्या शरीरावर फिट बसण्यासाठी वेगवेगळ्या आकारात कपड्यांना कपड्यांपासून बनवले जाऊ शकते.

दुसरे महायुद्ध आणि त्याच्या टंचाईच्या आगमनामुळे जर्मनीने पूर्वी वापरल्या जाणार्‍या कापड्यांची आयात करण्यास प्रतिबंध केला आणि त्याचा उद्योग अयशस्वी झाला. नेहमीच कल्पक, लोकांनी हाताने कच्च्या मालापासून घरात विणलेल्या अंतर्वस्त्रे तयार करण्यास सुरवात केली. सर्वात  मादक अधोवस्त्र   नाही, परंतु किमान ते उबदार राहतात.

युद्धा नंतर अंडरवियरमध्ये बेसिक ब्रा आणि गार्टर बेल्ट्स होते. हे बर्‍याच स्त्रियांना मान्य होते, परंतु नुकताच युद्धाच्या वर्षांच्या दु: खामधून उद्भवलेला किशोरवयीन लक्ष्य बाजार बनला. या तरुण स्त्रिया स्त्रिया होण्यासाठी उत्सुक होत्या आणि हे लक्ष्य साध्य करण्यासाठी अंतर्वस्त्राची वस्त्रे घालणे हे एक विलक्षण चरण होते. जर्मन अंडरवेअर उद्योगाने अंतर्वस्त्रे तयार केली आहेत ज्याने या मुलींना मोहित केले आहे आणि या उद्योगाने मागे वळून पाहिले नाही.

अमेरिकेत, अंडरवेअर उद्योग काहीतरी नवीन आणि अवांछित-गार्डे तयार करण्याचा प्रयत्न करीत होता. महिलांना मादक बनविण्यासाठी सर्व प्रकारच्या अंडरवियर आणि उत्कृष्ट दर्जाच्या कपड्यांसह महिलांवर बोंब मारली गेली आहे. चित्रपटाचे निर्माता हॉवर्ड ह्यूजेस यांनी एक नवीन ब्रा तयार केली आहे, जेन रसेलसाठी मेटल फ्रेमसहित एक खास नमुना. सेन्सॉरमध्ये हा भयंकर संताप उभा राहिला ज्याने ह्यूजच्या ब्रामध्ये केलेल्या अविश्वसनीय नाविन्यपूर्ण बदलांमुळे मिस रसेलचे स्तन निर्लज्ज असल्याचे स्पष्ट केले.

अंडरवेअर उद्योगासाठी 1960 चे दशक एक वाईट दशक होते ज्यात स्त्रियांच्या मुक्तीच्या हालचाली वाढल्याबद्दल धन्यवाद. स्त्रीवाद्यांनी त्यांचे ब्रा जाळले आणि अनेक अधोवस्त्र उत्पादकांना त्यांचे दरवाजे बंद करण्यास भाग पाडले गेले. तथापि, लाइक्रा नुकतीच विकसित झाली आहे आणि महिलांनी घट्ट लेगिंग्ज घालण्यास सुरवात केली. तथापि, या दशकाचे चिन्ह निःसंशयपणे मादक मिनी-स्कर्ट आणि बिकिनी ब्रीफमध्ये मागणी होती. प्रसिद्ध, थोड्या काळासाठी, टॉपलेस स्विमसूट्स आणि टॉपलेस कपड्यांचा सर्व राग होता. परंतु, दुर्दैवाने बहुतेक पुरुषांसाठी आणि सुदैवाने उद्योगासाठी, हे फक्त एक फ्लॅश-इन-द पॅन होते!

१ 1980 s० च्या दशकात, ब्राची धातूची फ्रेम सर्वात जास्त विक्री होणारी क्रमांक ठरली. जरी हे आजही खूप लोकप्रिय आहेत, पुश-अप ब्रा सध्या बेस्टसेलर आहे. आकडेवारीनुसार, अमेरिकेत सरासरी महिलेला सहा ब्रा आहेत, त्यातील एक स्ट्रॅपलेस ब्रा आणि दुसरी, पांढर्‍याशिवाय रंग.

आधुनिक स्त्रीलिंगी प्रकार भिन्न आहे आणि फॅशनच्या ट्रेंडसाठी पूर्वीसारखा संवेदनशील नाही. तथापि, मोहक सेक्स मादक आणि घट्ट अंतर्वस्त्रामध्ये नेहमीच चित्तथरारक दिसेल!

तर, आम्ही तिथे आहोत. प्राचीन ग्रीसपासून पुश-अप कॉर्सेटपासून आजच्या पुश-अप ब्रा पर्यंत. मादक चड्डी? खरोखर काहीच बदलत नाही!